Mi se frange sufletul
Atat de crunt ca ii vad carnea vie
Si nu mai stiu cum sa mi-l revad de-a-ntregul
Sa mi-l redau mie si tie
Doar daca iau jumate si-o oglinda
Numai asa sa-l vad complet,
Dar n-am in ce sa vad reflexii
Probabil doar planganda
Printr-o lacrima ca-n epitet
Sa pot sa-l vad macar in copii
Si astfel sa mi-l simt intreg
Niciun comentariu:
Trimiteți un comentariu